Het nieuwe jaar is nog niet begonnen en we staan er al weer. Oliebollenvet en poedersuiker nog op je handen, ondanks het zware vuurwerk tóch met 10 vingers je gitaar weer opgepakt en daar zitten we dan in Café Hees in Ruinen. Always Sunday heeft wel vaker pech als het op de combinatie Live spelen en Nationale Televisie aankomt. Jaren geleden moest Nederland voetballen en verloor natuurlijk met 2-1 van de Denen omdat ze vooraf véél te hard hebben lopen roepen dat het een kat in het bakkie was. Moet je niet doen bij de Denen, daar zit nog steeds Noormannenbloed in en die hebben een pesthekel aan verliezen. Eindstand was dus 2-1 en wij hadden een praktisch lege zaal. Gewoon doen alsof NL gewonnen had en we hebben een prachtavond beleefd met de twaalf aanwezigen!

Zou het dan weer gebeuren? Op TV staan Barney en Klaasen pijltjes te gooien in Engeland en hier in Ruinen is geen kip te bekennen. Er werd al gezegd dat het in Ruinen meestal pas tegen 22:00 a 22:30 op gang komt. Even na tienen bleek dat inderdaad zo te zijn. Met een gemeen koude wind kwamen er uit allerlei hoeken, straatjes en pleintjes groepen fietsers die direct hun stalen ros parkeerde voordat zij er aan vast waren gevroren en luid vloekend hun mening over de temperatuur te kennen gaven.
Binnen was het warm en stonden wij klaar. De formule eerste set beetje rustig aan en daarna zien we wel, werkte ook hier meer dan uitstekend. Wat een feest!

Het was de eerste keer dat we met onze subs konden spelen. 2000 watt extra kun je goed merken. Wat een geluid en wat een kick. Arnold ging voor de verandering met basedrum over de PA en dat hebben we gemerkt. Wat is het toch een beleving als je ouderwetse rock loslaat en iedereen gaat uit zijn dak!  Voor de zekerheid de hele boxentorens vastgebonden met touw en A-Team-tape, want ze gingen een beetje aan de wandel. Doen we graag nog een keer.

Janien bedankt voor je gastvrijheid en Jan Heeling bedankt voor de prachtige foto’s. Tot de volgende keer in Ruinen!

Zo, daar sta je dan. Voor het eerst sinds bijna twee jaar met als overgebleven bandleden Jacob en Paul, resp zang en bas. Dat kun je geen band noemen, dat is een overblijfsel van iets dat niet meer is. Op de naam na dan. En gelukkig is ook de wil om door te gaan overgebleven. Kort na het vertrek van René hadden we al eens gespeeld met Arnold wat direct zo goed beviel dat hij ondanks de wisselende berichten en toekomst gewoon is gebleven. In de familie werd er nog een gitarist gevonden die voor de afwisseling ook bleef. Dat hadden we al lang niet meer meegemaakt. Om de boel compleet te krijgen en om toch zo’n ouderwtse rocksamenstelling te krijgen hebben we nog één keer een oproep gedaan op Muzikantenbank.nl met Paul uit IJhorst als uiteindelijke winnaar. Hiervoor nog wat anderen geprobeerd, maar de één kon Nijeveen niet vinden, een ander struikelde over het bekende E-mineur akkoord en weer een ander vond alles te hard, te moeilijk of wilde liever toch Franstalige chansons als singer/songwriter gaan uitproberen op de hei. Leuk om te doen, maar dan zonder ons graag.
Wij willen gewoon knallen.

Het is inmiddels 9 oktober 2015 en we staan voor het eerst in de oefenruimte als complete band. Inclusief de nieuwe gitarist Paul. Niet van dat kinderachtige gedoe, dus bij je auditie neem jij gewoon je 4 x 12 kast en MESA-top mee en laat ons in 2 seconden zien dat juist jij die gezochte zelfstandige rockgitarist bent.
Da’s dan opgelost. Direct daarna een jam waar iedereen ineens iets mee kon.
Hadden we ook nog niet eerder meegemaakt. Band compleet, probleem opgelost.

Dus na een paar keer oefenen toch maar eens voorzichtig geopperd dat het wel weer eens tijd wordt om weer eens live te gaan en dat moest dan ook maar meteen in de Kansel. Paul van de Kansel bood ons het podium aan waar we dan op 4 december los zouden gaan. En na 8 keer oefenen stonden we met een setlist van 25 nummers in de Kansel. 21:30 aftikken 234 en daar gaan we dan. Ouwe en nieuwe nummers door elkaar, geintje met het Goede Doel en Sinterklaas (wie kent hem niet) in een overvolle Kansel. Dat voelde weer ouderwets goed & gezellig aan. De eerste set wat meer blues, de tweede wat meer rock en de laatste korte set gewoon knallen met ACDC, Saxon, ZZ Top etc…Héérlijk.

Met dank aan Harry Scholing voor de foto’s